~Ενας ανώνυμος αθώος- στο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα~ 'Ανδρεας Δαβουρλής

-όλοι είμαστε ανώνυμοι μπρός το θάνατο-

Είχε δεμένα  τα χέρια πίσω
κι ένα τσιγάρο καρφωμένο στα χείλη
τον πήγαν χάραμα στο "σφαγείο"
λίγα βήματα μακρυά απ' το κελί του
μια ανάσα απ την Αθανασία
δίχως δίκη
μα με  απόφαση
ΕΙΣ  ΘΑΝΑΤΟΝ
Δίχως μαντήλι στα μάτια
-δεν δέχτηκε να του τα δέσουν-
με δίχως φόβο στέκει
αθώος σαν Χριστός
σαν  χιόνι άσπιλος
μ' άγρυπνα μάτια ορθάνοιχτα
νερό πηγής καθάριο
Νέος σαν άνοιξη
ακούει τ' αηδόνια να λαλούν
στα κλώνια του  κορμιού του
-στερνό τραγούδι-
μια δρασκελιά ειν' η ζωή απ' το θάνατο
ΠΥΡ




,,