~Τα ελλείποντα θαύματα~ 'Ανδρεας Δαβουρλής

Τα ωραία γλυπτά μας θαύμασα
προγονικής δόξας επισκέπτης
μακρυά απ τη μάνα γη,
στο Βρετανικό μουσείο
-με δύο μάτια πληγωμένα  κι ένα γιατί
για τη παράνομη αρπαγή-.
Ράκη, αποσπάσματα  ένδοξου παρελθόντος,
ιστορίας αίμα στάζουν ακόμη απ τον ομφάλιο λώρο.
Στέκουν περήφανα εκεί  με λάμψη
και περίσσιο αρχαίο κάλλος!
Στρωμνή τους, 'δω και χρόνια,
μια κρύα αίθουσα, ενα συρτάρι
κι όχι ο  ουράνιος  ναός τους...
Μαζί με άλλα "δάνεια" εκθέματα, 

μένουν θλιμμένα
στην "αγορά" της τέχνης.
Χιλιάδες μάτια επισκεπτών
μ' επιμονή  κοιτούν και συνωστίζονται
για τούτο το θαύμα των θαυμάτων!
Εκστατικά θαυμάζουν την ομορφιά τους
σέβονται την ιστορία,
μα δεν φαντάζονται δεν βλέπουν
-νωπές ακόμη- τις πληγές του Παρθενώνα,
που 'χασε τα "σπλάχνα" του, 

τα ωραία του γλυπτά
και στους αιώνες αιμοραγεί 

το δόλιο του κορμί '
το πορφυρό του αίμα χύνεται 

'πα στο λόφο
φωνάζει περιμένει προσδοκά
την άνοιξη που τα γλυπτά θα φέρει
πίσω εδώ π' ανήκουν
στη μήτρα που τα γέννησε 

στην δίσμοιρη Πατρίδα!

,,