Ακολούθησα ενα γλάρο,
γίνηκα κι εγω θαλασσοπούλι πέταξα'
Πήγα στις θάλασσες
που κρύφτηκε ο ουρανός '
πίσω απ τα συρματοπλέγματα
που κρατούν δέσμιες τις ανάσες μας!
Κει που οι φωλιές των πουλιών χαλάστηκαν
κι εκείνα κυνηγημένα
αλλού βρήκαν καταφύγιο...
Κει που η σκλαβιά πληγώνει, ματώνει
ως και τις πλάτες της θάλασσας'
και σιμά της γροικάς,
των ψαριών τα βογγητά
να συμπάσχουν!
Κει που τα δένδρα δαρμένα
-απ το βοριά και τη φοβέρα-
μείναν δίχως φύλλα με ξερές ρίζες,
άνυδρη ζωή…
Ακόμη και οι εισβολείς,
που φυλάνε το μέρος
αρρωσταίνουν'
πριν την ώρα τους γερνάνε
απ το άδικο!
~~●~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου