Το εικαστικό Γιάννης Κούτρικας
Τρείς ώρες μεσάνυχτα!
Χειμώνας του θανάτου -βάρδιες σκληρές-
το κορμί ποτισμένο πίκρα
κι αρμύρα, μέχρι μέσα...
Ρεμέτζο, πορεία Σουέζ!
Ο πιλότος πήρε τη πιλοτίνα και επέστρεψε στο Port Elliot.
Κάναμε το σταυρό μας,
γκαζάδικο -σκαρί σαράντα χρονώ-
κάθε που στρίβει το τιμόνι,
ακούς τη ραχοκοκαλιά του να τρίζει!
Γεράσαμε μαζί του,
έχουμε και μεις κι αυτό αρθριτικά '
τη σύνταξη προσμένουμε, το ξέμπαρκο...
το καρνάγιο του αυτό!
Μετράμε το χρόνο,
όπως ο μπούσουλας τη πορεία
καρντίνι - με καρντίνι, αλλά ανάποδα!
Ακούμπησα στα δυό μου χέρια το κεφάλι,
αναπολώντας τη γειτονιά μου,
τα παιδιά μου, τους φίλους, το καφενέ...
Άβολες σκέψεις, ζόρικες
συγκίνησης δάκρυα στα μάτια,
αναστεναγμός φουγάρου, με κόντρα μπάσου χροιά!
~⚓~
Σε διαβάζω και νιώθω σαν να ακούω τη μουσική που έντυσε τα ποιήματα του Καββαδία... καλές θάλασσες να έχεις ποιητή μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου μεσημερι !
Ευχαριστώ...
ΔιαγραφήΓιαννης Αιγινα: Ομορφο και ζωντανο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ...
Διαγραφή