Βατσιμάνης μπαρκάρισα
-στη κιβωτό του κόσμου-
-στη κιβωτό του κόσμου-
στο βαπόρι πατρίδα
που 'μεινε "καραβοφάναρο"
καταμεσίς στο πέλαγο της λησμονιάς...
Της πανέμορφης χώρας/μήτρας
που κάρπισε και γέννησε
τους μεγάλους σοφούς...
Μήτρα των γραμμάτων, των τεχνών
των καινοτόμων ιδεών,
των μεγάλων ποιητών,
που ύμνησαν στα έπη τους
τα μεγάλα ιδεώδη,
τα μεγάλα ιδεώδη,
το αέναο λαμπρό φώς της Ελλάδας
φάρο της οικουμένης,
που κατάντησε λαδολύχναρο...
Κάθομαι σκέφτομαι, αναλογίζομαι
βατσιμάνης γέρο καπετάνιος
-φωτεινός ορθοστάτης-
κληρονόμος ένδοξης ιστορίας
μα αντρειωμένος πολέμαρχος της ελευθερίας,
της μάχης ενάντια στο φόβο,
γιατι η μεγαλύτερη σκλαβιά ειναι ο φόβος
βατσιμάνης ανδρείος
στο πόστο μου πάντα
στο πόστο μου πάντα
-ιδιαίτερα τη νύχτα-
ετοιμάζομαι
ετοιμάζομαι
λες κι ειν η....τελευταία!
,,
,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου