~Ατελής έρωτας~ 'Ανδρέας Δαβουρλής.

Ζούμε σε άφιλους καιρούς,

κρυώνω,γνώριμο συναίσθημα,

ορφανής  νύχτας ξημέρωμα,

φυσική εξέλιξη...

τα κρύα  μου χέρια,απόμειναν ορφανά,

στη σκιά φωτεινών υποσχέσεων,

λόγια που δεν ακούστηκαν,

ειπώθηκαν όμως,

ξαφνικές απουσίες,φονικά δευτερόλεπτα.

Ο ασύλληπτος  χρόνος

χείμαρος ξεχύνεται καθώς,

τα βλέφαρα δεν πρόλαβαν,

να ανοιγοκλείσουν,

αγκάθι στη καρδιά,τα λόγια σου

τόσα χρόνια πέρασαν,

σε πεινάω ακόμη,

δεν προλάβαμε,

διψασμένοι μείναμε απο φιλιά,

σ'αγαπάω ακόμη

με μια αγάπη ατσαλένια,

ανεκπλήρωτη....

σα τάμα που υποσχέθηκε

και δεν έγινε πράξη....

φοβάμαι,δε ξέρω πόσος χρόνος

μου απομένει,

αν θα προλάβω

αν προλάβουμε αυτό το...τάμα.