Φωτό απο ιντερνετ
Μουντές μαβιές νεφέλες
θνησιγενείς σιωπές
έντρομα δάκρυα
αποτυπώνουν ανεξίτηλα τη φρίκη
στο υπερώον της Αίγινας
προάγγελοι μαρτυρίου...
οι αλυσίδες αιώρες καίγονται
πυρακτώνονται στη θράκα
-της επιμόρφωσης τα καρφιά-
παραμονεύουν τη ζωή μου οι σπιούνοι
"διότι δεν συνεμορφώθην"
ψευδομάρτυρες κρυμένοι στη σκιά
ματωμένη πλερωμή
κρυμένη στο ζωνάρι
(δια) Δρόμος στενός όσο τίποτα...
ακατέργαστες πέτρες στο ψηλό τείχος
γδέρνουν το σώμα
το γεμίζουν πληγές
βάφονται οι πέτρες κόκκινες
γίνηκε σφαγείο ο τόπος
έντονη η μυρουδιά του αίματος
πνιγμένη διαδρομή
στη σκουριά και τη θλίψη
στα κολαστήρια (είμαι) είμαστε
φραγγελωμένοι
φιρμάνια και νόμοι αναγκαστικοί
σπάθες κρεμάμενες
πάνω απ τον ανυποψίαστο λαιμό μου
αθώες ψυχές καθεύδουν
"ως πρόβατα επι σφαγήν"
όσοι επιζήσουν ως εκεί
τεράστιες μηχανές
θα συνθλίψουν μυαλά και σάρκες
ομοιόμορφα να κινούνται
να φέρονται
ν' αντιδρούν
όταν κι όσο επιτρέπεται
ενω πλησιάζουν τα πάθη
Ακόμη μια άνοιξη των παθών
των λαθών του αίματος
(ως πότε σκέφτομαι)
βάστα καρδιά
αργεί ακόμη η Ανάσταση
,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου