Το εικαστικό είναι Stylianos
Θα κάνω απόψε παρέα
στη βροχή που μονάχη της δακρύζει -τα δάκρυα της-
ποτάμια δάκρυα απόψε...
Τα παιδικά μου παιχνίδια που είχα στο ράφι
τα έχω τώρα αγκαλιά
ένα γράμμα σου τελευταίο απ το Παρίσι
δυο τρία αγαπημενα μου ποιήματα αρμυρά,
γεμάτα υγρασία των Τροπικών
-απο κείνα που έγραφα στο βαπόρι-
θα μου κρατούν συντροφιά....
Μες τα σκεπάσματα μου
προσποιούμαι πως είσαι κι εσύ'
μού 'χες χαρίσει τ άρωμα σου
τη μέρα που έφυγες,
αρωματίζω που και που τα σεντόνια μου!
- ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ, γράφει απ έξω το μπουκάλι-
Με βρήκαν άγρυπνο πάλι
οι άγουρες ώρες το πρωι
κι έχω ακόμη τη γεύση στο στόμα μου
απο τη τελευταία γουλιά απ το burbon
που ολο το βράδυ έπινα,
χάσκει η μποτίλια άδεια καταγής...
Ξέμεινα κι απο καπνό καιρό
καπνίζω πλέον τις αναμνήσεις μου
κάνω κύκλους τις εκπνοές μου στον αέρα,
όπως θυμάμαι με κύκλους τη ζωή μου
γαλάζιος κύκλος βυσινί λευκός
εκείνος ο λευκός στο λαιμό μου πήγε κάθισε.
Κοιτώ έξω απ τ ανοιχτό παράθυρο
την Άνοιξη που ανασταίνει τη φύση γύρω
ζώντας άλλης μιας μέρας θάνατο
έναν αργό θάνατο...
Τούτη η Άνοιξη μ αναστατώνει
ψάχνει και βρίσκει τα εναπομείναντα
υγιή μου κύτταρα
είναι θαυματουργή
είναι ίσως η τελευταία μου ευκαιρία...
'Ανδρεας Δαβουρλής
αίγινα 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου