~Σοφράνο~ 'Ανδρεας Δαβουρλής

Αδραξε με μιάς το βιλάι
ο κάβος σύρθηκε απ το οκι**
κι επεσε στο ντόκο,
τα μεγάλα ροζιασμένα του χερια
τον απίθωσαν στη μπίντα.***
Το ανεμοβρόχι έδερνε το πρόσωπο με βία
έκαμε παρέα
στα μεγάλα κύματα του Πουνέντη,
μέσα Φλεβάρη...
Σοφράνο* όλη του η ζωή,
απ τα νιάτα του,
δε θυμάται να του χαρίστηκε

 κανείς και τίποτε...

Ολα τα ματσακόνισε σκληρά
με τα χέρια του,
μάτωσε, κρύωσε, μα πάλαιψε 

και νάτος ορθός, πλωριός ιστός,
 θαλασσόδαρμένος,  μα γενναίος,
έφερε  "μπουνάτσες" στη φαμέλια του,
γλυκό ψωμί...



αιγινα σεπτ. 2017

*σοφράνο,ιταλ sofrano : η πρός τον άνεμο πλευρά, κόντρα στον άνεμο

**όκιο, το : ιταλ. occhio : άνοιγμα,τρύπα  στη μάσκα του πλοίου απ' όπου περνάει η αλυσίδα της άγκυρας, αλλα και οι κάβοι.

***μπίντα ιταλ bitta: δέστρα