Νηστέψαμε τη ζωή μας,
περπατήσαμε γυμνοί
και άνυδροι,
στα δύσβατα και μόνοι
κι όταν πια βρεθήκαμε στη "δημοσιά"...
μας έπνιξε η "κοσμοπλημμύρα",
τότε γίναμε άξιοι
και αρεστοί και μάγκες,
αρτυθήκαμε ,ήπιαμε απ το καλό κρασί...
στηλώθηκε η ψυχή μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου