Σκέπασε η νύχτα με το μαύρο χαλί της ,
τις αμαρτίες μας
μα που να χωρέσουν όλες....
κείνες που περίσσεψαν ,
γίνηκαν άστρα πεθαμένα
που τα βλέπουμε ,αλλα δεν υπάρχουν!
Οι "αναμάρτητοι" βγάζουν τα όνειρα τους
βόλτα κάθε μέρα ,
όλο το καιρό, κομπάζουν!
Οι αμαρτωλοί κρύβουν το πρόσωπο
κι απ τη σκιά τους,
να μεθύσουν τον άγγελο τους θέλουν
μήπως..."ξεφύγουν"
και χαθούν στη σιωπή!
~~••~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου