Ζητάς,γυρεύεις
απεγνωσμένα εξιλέωση,
μα τα κιτάπια της παράδεισου κλειστά,
δεν έχουν άλλο χώρο.
Είναι κι αυτα
τα "ασυλλόγιστά"σου πολλά,
τα "ασυλλόγιστά"σου πολλά,
οχι για μένα,
πολλά για σένα.
πολλά για σένα.
Και είναι "νύχτα" 'δώ και χρόνια!
"Νύχτωσε" και ο καιρός λιγόστεψε.
Τώρα μόνο να συλλογιέσαι μπορείς,
σε λίγο
ούτε αυτο θα μπορείς,
για φαντάσου
ούτ' αυτό!
ούτ' αυτό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου