Βγαίνω στη 'ξώθυρα
αγναντεύω τη γαλάζια θάλασσα,
πάνω στην ήρεμη πλάτη της
καθρεφτίζονται
των ανθρώπων τα 'σώψυχα
της ψυχής οι φουρτούνες!
Πατώ με τα γυμνά μου πόδια στο χώμα,
νιώθω τις δονήσεις
να έρχονται απ τα τρίσβαθα της γης...
Μύχιες φωνές και παράπονα
ανταμώνουν μέσα μου με το γαλάζιο,
που γεύονται τα μάτια μου
γιόμισαν αρμύρα,
κοιτάζοντας πέρα του ορίζοντα
το νοητό χάσιμο,
τα μάτια μου
συγκλονισμένος στων αιώνων το φως!
,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου