Με λάσπη κι ακανόνιστη πέτρα
χέρια ροζιασμένα
μαζί με κείνα των μωρών
χτίζουν το αιώνιο αύριο
ζωηρό πολύβουο ελπιδοφόρο
και προπαντός χρωματιστό
γράφεται στο κατάστιχο
με γραφίδα φωτιά
και μελάνι φωτός...
Οι πιτσιρικάδες
θα κλείσουν με νόημα το μάτι
στη φθορά στο θάνατο
θα γεμίσουν φως
τα μυαλά και οι καρδιές τους
και τα στομάχια λαδωμένο ψωμί
το που μοσκοβολά ρίγανη και θυμάρι
στον αέρα
σε κάθε γωνιά τούτης της πόλης
για φαντάσου
τούτο είναι το χρυσάφι της γης
και αξίζει πιότερο
απο τ' αληθινό χρυσάφι
Γέμισε πάλι τα ποτήρια μας κρασί
άμποτες να κουραστείς
να τα γεμίζεις
με της χαράς το κρασί και της ελπίδας
κι εμείς να πίνουμε να πίνουμε να πίνουμε
να χαιρόμαστε το αύριο
πριν έρθει το αύριο
να τραγουδάμε το αύριο ενωμένοι
γιατί το αύριο είναι των παιδιών
κι οχι δικό μας
είναι το δίκιο τους κι η ελπίδα
Θα πιούμε πάλι
για όλα αυτά που ονειρευτήκαμε
σηκώστε όλοι τα ποτήρια
εβίβα στο θαύμα
όλοι εμείς που ενώσαμε τα χέρια μας
για τούτο
που δώσαμε ως και το αίμα μας
εβίβα
,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου