.

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

~Το αλάτι~ 'Ανδρεας Δαβουρλής

Φωτό Artemis Krimitsa




 Τα χρόνια που κυλούσαν  στις κρήνες των αιώνων
σταγόνα σταγόνα, ξεδίψαγαν τα νιάτα μου.
Ορμητικά κυλούν οσο μεγαλώνω
μα άνυδρος μένω, γερνάω...
Συνθηκολόγησα  μ' ενα τρόπο,
γεμίζουν συχνά τα μάτια θάλασσα
απ το παράπονο...
κι όσο γερνάω τόσο η θάλασσα
γεμίζει αρμύρα τα μάτια συχνότερα'
Πέτρα γίνεται τ' αλάτι στη καρδιά μου
πέτρα και στα μάτια
κι οταν κλαίω δεν τρέχουν δάκρυα
μικροί κύβοι αλάτι βγαίνουν 
απ τη καρδιά στα μάτια μου
επώδυνα θρηνώ τις θλίψεις μου
τα παράπονα μου
μαρτυρικός ο δρόμος του αλατιού μέσα μου
(απ τη καρδιά)μέχρι να  βγεί, 
μέσα απ τα μάτια μου, έξω...



,,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου