Καμιά φορα κοιτάζοντας, πέρα τη θάλασσα,
στη κόντρα γέφυρα του "καραβιού" μου
στην Αίγινα,
νομίζω πως θέλω να'νοίξω
φτερά να πετάξω ,σαν άλλος Ικαρος
στου απέραντου ,γαλάζιου τον ορίζοντα
ακούω ακόμη και τον ήχο των φτερών
να ξεδιπλώνονται ,να ετοιμάζονται
γι αυτό το ταξίδι,
η επιθυμία μου ,ξεπερνά τα" ειωθότα"
με ξεπερνά ,
κόντρα στις όποιες δυσκολίες,
σηκώνω το καραβοτσακισμένο μου κορμί,
στέκομαι ,σαν να προσεύχομαι,
κλείνω τα μάτια,νοιώθω τον αέρα της θαλάσσης,
χάδι στο πρόσωπο μου,
ανόιγω σε έκταση τα χέρια
και νοιώθω πως πετώ
στέκομαι εκει για ώρα ,ειναι μαγικό
είναι μυσταγωγία......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου