Κάποιες νύχτες,
με το μυαλό ,γίνομαι ζητιάνος...
τους δρόμους σεργιανώ ,
δίχως αιτία
μέσα στο κρύο
και των ανθρώπων
την αδιαφορία,
μάταια ενα "φως" αναζητώ,
στην ερημιά..
στα κρύα μου χέρια,
κρύβω σφιχτά τα βάσανα μου,
στις τρύπιες τσέπες μου,
μέσα μου βαθιά ,κρύβω το καημό μου,
σέρνω τα βήματα μου
στους λερούς ,απο απελπισία δρόμους,
δίχως τσιγάρο ,ελπιδα, δίχως
γυναίκας αγκαλιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου